Hand in hand! Geen kind aan de kant!

(verslag door Peter Storm, overgenomen van ravotr.nl)

Minder dan een behoorlijk succes kan ik van de ‘Geen kind aan de kant!’-demonstratie in Rijen deze zaterdagmiddag niet maken, hoe kritisch ik soms ook ben waar het acties betreft. Het deelnemersaantal viel me mee, evenals de samenstelling van de groep. En ik denk dat iets van de boodschap hier en daar wel degelijk is overgekomen.

De actie vormde de aftrap van een serie demonstraties dit en volgend weekend waarmee de campagne ‘Geen kind aan de kant’ aandacht vraagt voor het opsluiten van vluchtelingenkinderen en hun gezinnen, om ze vervolgens te kunnen deporteren. De campagne eist dat er aan dat opsluiten en deporteren een einde komt en pleit voor een ‘eerlijk kinderpardon’, in plaats van de huidige versie waar 92 procent wordt afgewezen.

Dichtbij het station Rijen vezamelde zich in de middag een flinke groep mensen. Deels mensen uit de gezinslocatie Gilze, dicht in de buurt. Deels mensen die via de actiebus op pad gegaan waren. Deels mensen die zelf de weg naar de demonstratie hadden gevonden. Ik heb een paar keer een globale telling geprobeerd, en kwam tot een deelnemersaantal van tussen de vijftig en zestig mensen. Volgens mij was iets meer dan de helft daarvan vrouw, en het aantal kinderen van vluchtelingen was aanzienlijk. Zeer terecht liepen zij voorop, waarbij één van de kids van megafoon was voorzien.

Voor we gingen open vertelden enkele vluchtelingenkinderen iets over hun situatie, en beantwoordden ze enkele vragen in wat het format had van een soort persconferentie. Het betrof een handvol Armeense kinderen, enkele kinderen uit Rusland en een Somalisch kind. Na hun presentatie gingen we lopen, voorzien van aardig wat spandoeken. En nee, dat werd bepaald geen stille wandeling. Al snel klonk het: “Hand in hand! Geen kind aan de kant!” en “Geen man, geen vrouw, geen kind is illegaal!” Ook “Say it loud, say it clear, refugees are welcome here” en “No borders, no nations, stop deportations!” ontbraken weer eens niet. Maar de eerste twee leuzen kregen al snel de overhand, zeker nadat John Meulendijks die van enkele gitaarakkoorden voorzag en mensen er een eenvoudig liedje van maakten dat door velen werd meegezongen. Dat geeft de boodschap meteen ist vriendelijks qua uitstraling, zonder dat de radicale inhoud er door verandert. Leuk!

Op een plein in het centrum hielden we halt. John Meulendijks zong daar twee zelfgeschreven, passende liederen, één van de kinderen maakte duidelijk dat hij vond dat hij niet weg wilde, en ik hield een korte toespraak waarin ik uitlegde dat instellingen die systematisch kinderen verwaarlozen en mishandelen, een lading negatieve publiciteit over zich afroepen – als het witte, Nederlandse kinderen zijn. Nu de mishandeling vluchtelingenkinderen betreft, ligt het kennelijk anders. Ik gaf aan dat, ook vanuit andere politieke visies dan de mijne het nodig was om voor kinderen op te komen. Een liberaal, met aandacht voor de vrijheid, zou voor kinderen op moeten komen. Een VVD-er, met aandacht voor de portemonnee, zou zich minstens af moeten vragen of het wel okay is dat kindermishandeling met zijn/ haar belastinggeld wordt bedreven. Enzovoorts. Voor mezelf is er het uitgangspunt van persoonlijke vrijheid verbonden in solidariteit, die me tot een pleidooi voor géén uitzettingen bracht en brengt.

Daarna liepen we verder, zingend en roepend, om bij het gemeentehuis wederom halt te houden. Iemand van Vrouwen tegen Uitzettingen hield daar een toespraak één van de organisatoren nodigde tevens kinderen uit om een geschreven tekst met door de VN vastgestelde rechten van kinderen in handen te nemen, onder het motto: ‘daar hoef je geen alsjeblieft of dankjewel voor te zeggen, die rechten héb je, die mag je opeisen’. Kinderen zongen daar ook nog een liedje, waarna we de demonstratie vervolgden voor de slotetappe die ons naar het beginpunt terug voerde. Daar werd de actie afgesloten in de middagzon.

Volgens mij was het een prachige start van de demonstratietournee. Het punt is met spandoeken, sprekers, muziek en slogans duidelijk gemaakt, en we trokken hier en daar wel degelijk bekijks bij omstanders in Rijen. Hopelijk gaat het bij komende demonstraties in deze reeks minstens zo fijn.